In Frankijk bepaalt de wet dat alle collectieve publicaties 70 jaar na hun publicatie vrij van rechten worden. Ook kranten vallen hieronder. De Bibliothèque nationale de France kan daarom alle gedigitaliseerde kranten tot en met 1950 online zetten, zonder toegangsbeperking. Het concept van ‘een collectief werk’ bestaat echter niet in de Belgische wetgeving. In België is dit dus wettelijk niet mogelijk.

In Nederland betaalt de staat jaarlijks een bedrag aan de auteursrechtenmaatschappijen zodat de Nederlandse Koninklijke Bibliotheek haar volledige digitale aanbod zonder beperkingen toegankelijk kan maken. Die kosten zijn opgenomen in hun werkingsbudget.

Kan KBR dat dan ook niet doen? In theorie kan dat zeker. Maar dat kost veel geld en er is op dit moment geen budget om zulke rechten te betalen. Radiostations, tv-zenders en openbare bibliotheken hebben die budgetten wel: hun core business is immers recente informatie beschikbaar te stellen aan het grote publiek. Als erfgoedinstelling is dat bij KBR niet het geval.